دست نوشته های موثر

الهم عجل لولیک الفرج ..

دست نوشته های موثر

الهم عجل لولیک الفرج ..

طفره رفتن و تنبلی

 واقعیتش، امتحانا شروع شده و یه حرکت جالبی که من کردم این بود که اول ترم وقت انتخاب واحد خوشبختانه حرفه ای عمل کردم و خیلی خوب درس برداشتم و انصافاً هم در طول ترم با اینکه دانشگاه ما تو برگزاری کلاس ها اصلا نظم نداشت ، من اکثر درسها رو سعی کردم بخونم تا آخر ترم گیر نکنم اما یکی از درسام رو نتونستم خوب تنظیم کنم که از قضا جزئ تقریبا سخت ترین درسام هست برا همین قبل از پایان ترم تصمیم گرفتم تو زمانی درس بخونم که فاصله بین پایان کلاس ها و شروع امتحانات هست ، که متاسفانه دیدم یه حس عجیبی تو من بوجود اومده که نمیتونم شروع کنم به درس خوندن !! که همین قضیه دلیلی شد تا به این فکر بیوفتم که در مورد این مریضی(به نظرم من ) یه تحقیق کوچولو کنم تا هم وبلاگم رو به روز کرده باشم و هم خودم رو ! امیدوارم موثر باشه .. 

 تنبلی به معنی به تأخیر انداختن یا خودداری از انجام چیزی است که باید انجام شود. طبیعی است که گاه و بیگاه دچار تنبلی شویم. اما تنبلی مفرط می تواند موجب احساس گناه در مورد عدم انجام یک عمل در زمانی که باید انجام شود، گردد. همچنین تا زمانی که آن کار همچنان به عهده شماست، تنبلی می تواند موجب اضطراب شود. همچنین اگر کار مورد نظر تکمیل شود اما دیرتر از موعد به پایان رسد موجب ضعف اجرای آن کار می گردد. به طور خلاصه، تنبلی زیاد می تواند در کار تحصیل و موفقیت شخص تداخل ایجاد کند.  

دلایل بسیاری وجود دارد که چرا دانش آموزان (و دانشجویان) تنبلی می کنند. در ادامه رایج ترین دلایل آمده است:

1- کمال گرایی :
شاید یک دانش آموز استاندارد انجام یک کار را آن قدر بالا بگیرد، که دسترسی به چنان سطح استاندارد و کیفیت در انجام آن کار غیر ممکن گردد.

2- ترس از شکست :

ممکن است دانش آموزی کمبود اعتماد به نفس داشته باشد و از این بترسد که نتواند آن کار را با موفقیت به انجام برساند.

3- گیج شدن :

ممکن است دانش آموزی در مورد نحوه ی آغاز یک کار یا نحوه ی تکمیل کردن آن نامطمئن باشد.

4- سختی کار :

شاید دانش آموزی مهارت ها و توانایی های لازم برای انجام دادن آن کار مشخص را نداشته باشد.

5- انگیزه ضعیف :

شاید دانش آموزی نسبت به تکمیل کردن یک کار علاقه ی کمی داشته باشد یا کم علاقه باشد. چرا که آن کار را نامربوط یا خسته کننده بداند.

6- سختی تمرکز :

ممکن است دانش آموزی آن قدر کار در اطراف خود داشته باشد که حواس او را از انجام آن کار مشخص پرت کند.

7- فقدان اولویت ها :

شاید دانش آموزی نسبت به این که کدام کارها برای انجام دادن مهم تر هستند، درک ناچیزی داشته باشد یا اصلا متوجه نباشد. 
 

چگونه باید بفهمم که کارها را زیاد به تعویق می اندازم و تنبلی می کنم؟

اگر با 5 مورد یا بیش از 5 مورد از عبارات زیر موافق باشید، شما دچار تأخیر اندازی و تنبلی مفرط هستید.
1- من شروع کردن کارهایی را که می دانم دشوار است، به تأخیر می اندازم.
2- من به محض آن که بفهمم کاری سخت است، از آن دست می کشم.
3- من اغلب از این که کاری را باید انجام دهم، شگفت زده می شوم.
4- من اغلب برای شروع کارها، مشکل دارم.
5- من اغلب می خواهم تعداد زیادی کار را در یک زمان انجام دهم به هیچ کدام از آنها نمی رسم.
6- من اغلب کاری را که به آن کم علاقه هستم یا اصلا علاقه ای ندارم، به تعویق می اندازم.
7- من اغلب سعی می کنم با آوردن دلایلی، کار دیگری را به جای کاری که باید انجام بدهم، به انجام برسانم.
8- من معمولاً از کاری که نمی دانم چگونه باید شروع یا تمامش کنم، چشم پوشی می کنم.
9- من معمولاً کاری را شروع می کنم اما قبل از تکمیل، آن را رها می کنم.
10- من بیشتر مواقع می بینم دارم به این موضوع فکر می کنم که اگر از کاری چشم پوشی کنم، خود به خود حل می شود یا یک جوری مسئولیتش از عهده ام برداشته می شود.
11- من اغلب نمی دانم از چندین کار، کدام کار را باید اول تکمیل کنم.
12- من اغلب می بینم که حواسم به چیزهای دیگری غیر از آن کاری که دارم انجام می دهم، پرت است.

من برای طفره روی و تنبلی مفرط چه کاری می توانم بکنم؟

در ادامه راهکارهایی برای کنترل طفره روی و تنبلی مفرط آورده ایم:
1- با تفکراتی مثلی «هیچ زمانی مثل الان نیست» و یا «هیچ کسی کامل نیست» خودتان را به انجام کاری تحریک کنید.
2- کارهایی که باید انجام دهید، اولویت بندی کنید.
3- خودتان را متعهد بدانید که وقتی کاری را شروع کردید، تمامش کنید.
4- هر وقت کاری را تکمیل کردید، به خودتان جایزه دهید.
5- زمانی کارها را انجام دهید، که به بهترین نحو، عمل می کنید (و بازدهی خوبی دارید)
6- کارهای بزرگ را به قسمت کوچکتر قابل مدیریت بشکنید.
7- در قالب یک گروه درسی بر روی تکالیفتان و دروستان کار کنید.
8- هر وقت می بینید کاری دشوار است از معلم هایتان و دیگر دانش آموزان کمک بگیرید.
9- برنامه ای برای کارهایی که باید انجام دهید بنویسید و سفت به نظرتان بچسبید.
10- چیزهایی که موجب حواسپرتی در حین انجام کار یا تکلیفی می شوند، برطرف کنید.
11- استاندارهای معقولی برای انجام یک کار یا تکلیف در نظر بگیرید تا بتوانید از پس آنها برآیید. ( مثلا برای 2 صفحه جزوه درسی، 120عدد تمرین استاندارد نامعقولی است. یا پرداختن به تمام جزئیات در عین کمبود وقت نامعقول است یا ...)
12- در حین انجام یک کار یا تکلیف، گاهی به استراحت هم بپردازید تا از پا در نیایید.
13- بر روی کارهای سخت و یا نامطلوب (ناپسند) اول از همه کار کنید.
14- پس از آن که کار سختی را انجام دادید، به کار بر روی یک کار آسان تر بپردازید.
15- برای انجام تکالیف و مطالعه ی خود، یک مکان مناسب برای مطالعه پیدا کنید ( در قسمت های قبلی این سری مقاله به این موضوع پرداخته ایم )
علاوه بر همه این موارد، مثبت فکر و محکم استارت بزنید. به محض آن که داخل کاری بیفتید و به انجام تکلیفی بپردازید، احتمالاً می فهمید که خیلی جالب تر از آن چیزی است که شما فکر می کردید و آن قدرها هم که از آن می ترسیدید سخت نیست. همان طور که به سمت تکمیل کار می روید، به طور فزاینده ای احساس آرامش و راحت تر شدن می کنید و انتظار می رود که پس از تکمیل کار احساس رضایت بخشی خواهید داشت. 
 

راسخون

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد